رسول مسرت
سهشنبه 29 دیماه سال 1388 ساعت 10:32 ق.ظ
گذشت روزگارازشدیدترین تندبادهانیزسرعتی بیشترداردانگارهمین چندوقت پیش بامرحوم(یداله جمالی)دریک دیارغریب باهم روزگارسپری می نمودیم وهرمسرورازگذشت زمان بودیم غافل ازاینکه به فراق نزدیک می شدیم. خدابیامرزدمن نیزبه نوبه خودفقدان این عزیزرابه خانواده محترم ایشان بویژه آقای چنگیزبهنژادتسلیت عرض می نمایم.
گذشت روزگارازشدیدترین تندبادهانیزسرعتی بیشترداردانگارهمین چندوقت پیش بامرحوم(یداله جمالی)دریک دیارغریب باهم روزگارسپری می نمودیم وهرمسرورازگذشت زمان بودیم غافل ازاینکه به فراق نزدیک می شدیم.
خدابیامرزدمن نیزبه نوبه خودفقدان این عزیزرابه خانواده محترم ایشان بویژه آقای چنگیزبهنژادتسلیت عرض می نمایم.
او کسی بود که ...
او روزی هم بازی بچگیهایم بود
روزی رفیق تنهائی هایم
روزی هم پیمان سر سفره ام
او روزی آغوش گرمی برای گریهایم بود و روزی
شانه های آرام بخشی برای قلب و روح و جانم
او کسی بودکه
با اشکهای من اشک می ریخت،با خنده های من می خندید
با شادیهای من شاد بودو با غصه های من غمگین
او کسی بود که
با لبخندهای خود مرا شاد می کرد،با حرفهای خود مرا امید می داد
با دستهای مهربان خود نوازشم می کرد
او کسی بود که
با او می خندیدم با او گریه می کردم
با او صفا به دل می دادم وبا عشق او رنگ تازه ای به قلبم می بخشیدم
در نهایت او کسی بود که . . .
ممنون از ابراز همدردی شما