گام به گام تا ؛نوروز؛

قاباخدان بایرام گلیر ...خوش گلیر صفا گلیر

اسفند هرسال ، ایام پیری و مرگ همانسال و

نزدیکی و تولد  سالی جدید را خبر می دهد و شاید......

  کاش می شد به کودکی برگشت و به جای

 اس ام اس به دید وبازدید رفت ! 

 کاش میشد به جای سبزی های نایلونی ، دوباره به همراه مادران در روی بشقاب های خانگی سبزی کاشت 

 کاش میشد به جای بازی های کامپیوتری ، با تخم های رنگی در جیب به سوی میدان های شهر رفت و قایش گوتوردی بازی کرد

کاش به جای گریز از خانه به بهانه مسافرت ( به دلیل

 عدم توان مالی در برآورده کردن خواست بچه ها )

 می شد دوباره لباس های کهنه را وصله و پینه کرد و

 به دیدار بزرگان رفت و یا در خانه منتظر مهمان ماند.

کاش به جای بوی فست فود دوباره بوی ماهی دودی شب

 عید حتی با برنج ارزان و حتی سالی یکبار ، مثل آنروزها

شامه نواز باشد !!!  

کاش می شد به جای  سبزی هایمصنوعی مان و نگهداری آن  برای سال بعد ،سبزی های خود کاشته مان را به بالهارود بسپاریم 

 کاش دیگر نوروز معلم دارا و ندارمان نبود و کاش با آمدن بهار بار دیگر بوی "نوروز گلی "در شهر بپیچد و نوای "قارانقوش"در کوی و

 برزن طنین اندازد 

کاش در فرهنگ واژه ها ..واژه ای بنام ؛کاش ؛ نبود

 هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز

صبر اولسا کونول، قیش دا گئده ر، شاختا دا، قاردا

بایرام دا گلر، آردیجا بولبولده، باهاردا

بیر آزجا گولوم سن بو غم فرقته دؤزسن

هیجراندا چاتار باشا، گلر نازلی نیگاردا